Hrólfur Guðmundsson

Ég á tvíburabróðir.  Sem þýðir að hann er 35 ára eins og ég.  Nema að þetta fífl er ekki fituhjassi.  Hann er grannur en jafn hár mér, 186.  Mað fullt af hári.  Jafnvel það allt en reyndar með gleraugu.  Ég mundi segja gott á hann ef ég gengi ekki líka með gleraugu og mín væru ljótari en hans.

Illi tvíburabróðir minn er með menntun í félagsvísindum eða einhverju þannig?  Hann gegnir góðri stöðu.  Hann þarf oft ekki að gera neitt á milli 11 og 13 á daginn og svo eftir klukkan 15-16.  Þá hefur hann oft bloggað.  Illi tvíburabróðir minn nennir ekki alltaf að hanga í tölvuleikjum eða vinna heimaverkefnin sem hann þarf að sinna.  Hann er með asnaleg áhugamál.  Myndlist og bækur.

Þetta skoffín hann tvíburabróðir minn er giftur.  Hann er giftur mjög fallegri fræðikonu.  Hún er það sem ég kalla: eitursvölrokkpía.  Þau eiga heimili í Vesturbænum.  Það er fullt af myndlist og bókum á heimili þeirra.  Fallegum munum og fötum og öllu því sem er ekki til í kjallaranum mínum.  Þau mundu aldrei drekka slot´s.

Öfugt við mig þá reykir illi tvíburinn ekki.  Hann syndir og skokkar.  Hann drekkur rauðvín.  Ég mundi aldrei drekka svoleiðis hland.  Hann er góður kokkur.  Hann borðar grænmeti og speltbrauð.  Aldrei hammara og pizzur.

Ég nenni ekki einu sinni að blogga um þetta peð án þess að fá gall upp í háls.  Oj.  Hann er svo mikið erkifífl.  Ég held samt að ég hafi laumað honum í einhverja færslu?  Ég man það ekki?  Mér finnst hann leiðinlegur.  Hann er búinn að missa áhugan á mér.

Og hefjast nú játningar.

Illi tvíburabróðir minn sem stendur núna fyrir aftan mig með hengingaól hefur ekkert á móti femínistum.  Hann og kona hans eru bæði femínistar og ala unglingspilt upp við þær hugsjónir.  Þó ekki samt eftir línu femínistafélags Íslands, heldur ýmsum kenningum sem þau hafa viðað að sér.

Helvítið hann tvíburabróðir minn sem er að ónáða mig með því að blístra útfaramars, þekkir ekkert til Hildi Lillendalhs skáldkonu og hefur ekkert á móti henni.  Hann hafði gaman af þeim ljóðum eftir hana sem hann sá birtast í blöðum og hafði heyrt það frá kunnugum að hún væri mikil netkona og stæði stundum í stappi við smámenni á netinu.  Honum fannst fyndið að bögga hana með því.  Og greyið Korntop í leiðinni.  Hann sér eftir því og biðst afsökunar.

Eins vill þetta smámenni sem fæddist örlítið á undan mér biðja zordisi afsökunar, salvor, ellyarmans, dauðarokkara, femínista, konur á barnalandi.is, og alla þá sem hann skeytti skapi sínu á eða hæddi í gegnum mig.  Honum fannst það stundum fyndið en oft fékk hann hroll yfir því hvað hann gekk langt.  Til dæmis á síðum zordis.blog.is og hugsaðu.blog.is.  Þar hagaði hann sér eins og Emil en ekki fullorðinn karlmaður.

Reyndar er malika666 ráðgáta.  Hún þóttist þekkja Hrólf og fyrstu konu hans.  Það finnst okkur bræðrum báðum fyndið.  Við óskum henni alls hins besta en vitneskjan um að einhver gæti líkst Hrólfi er frábær.  Nafnið valdi sá illi af gömlum skólabróður.  Vonandi er það þó ekki hann? 

Smámenninu, þessu bölvaða dusilmenni sem blés í mig líf eins og rabbíni í gólem, bara til þess svo að taka mig úr umferð þegar ég var loksins að öðlast viðurkenningu, óska ég alls ills.  Það er þó ólíklegt að hann taki mark á bölbænum frá mér.  Ég er nánast feigur núna.

Reyndar hafði illi tvíburinn gaman af því hvað það er skemmtilegt fólk á moggablogginu í bland við asna og umrenninga.  Bloggumrenninga.  Honum fannst ég eignast mikið af cool vinum, fólki sem tók mér eins og ég var.  Líka mömmu.  Mömmu sem hann ætlar að leggja inn á Klepp á eftir.  Svo keyrir hann mig á Vog.  Þannig endar þetta.  Við stígum upp í bíl og hann ekur með mig út í eitthvað fokkings úthverfi og lætur mig í umsjón lækna og ráðgjafa sem munu kenna mér að biðja og gera úr mér betri mann.  Kannski er það bara best?

En það verður engin bók.  Engin mockumentary.  Engin kvikmynd:  Hrolfur the movie.  Til þess er ég ekki nógu merkilegur.  Til þess er ég of einfaldur og flatur og þeir sem eru í kringum mig of líflausir.  Þessvegna verð ég núna að deyja.  Til að illi tvíburabróðir minn geti aftur farið að nota daginn í skýrslur og rannsóknir og hvað það er sem hann eyðir tímanum sínum í.  Ekki er það að drekka slot´s og horf a á klám, svo mikið er víst.

Þannig að núna stendur hann fyrir aftan mig.  Ekki í kufl og með ljá, frekar bara í jakkafötum og hringlar í bíllyklunum  Ef ég lít við mun ég geta séð mig í síðasta sinn speglast í gleraugunum hans, feitan og sköllóttann karl með blett á bolnum eftir hamborgarasósu og sígarettupakka vafinn inn í ermina á stuttarmabolnum, umkringdur svartri gjörð.  Rammaður inn í sjóndeildahring skapara míns.  Táknrænt fyrir endalok mín.

Ég veit ekki hvað ég á að segja svona í síðasta sinn?  Skál?  Það á ekki við, verð að nota tíman vel, þennan litla tíma sem hann úthlutaði mér núna.  Á ég að segja: minnist mín eins og ég var?  Nei, það er ekki kúl?  Niður með barnaland.is? 

Ég æli.

Já ég Elska Emil á einhvern hátt.  Þótt að hann sé Kleppari með dónakjaft ogsvo margt, margt annað.  Ég elska hann eins og mömmu eða gamlan lopasokk sem lyktar eins og gall.  Af því að hann er hluti af þessu öllu.  Hluti af stærri heild.  Vertu alltaf velkominn hingað til mín í Fljótaselið, gamli froskur!

	Ég elska þig, Brad!
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt