Hrólfur Guðmundsson

Ég hef stolið, ég hef stolið

Já, á tímabili í lífi mínu var ég ekkert skárri en karluglann hann Lalli Jones sem núna auglýsir þjófavarnir og hassmola fyrir einhverja sem mundu vilja vera í löggunni en eru bara einkennisbúnir ræstitæknar. Ég hef sko stolið. Mest af því frá ömmu og mömmu og stunduimpabba þannig að ég vil ekki telja það til þjófnaðar. Frekar bara ég að fá smá skammt af arfinum fyrirfram!

Alltaf þegar ég hef stolið af ókunnugum hef ég hugsað með mér að tryggingar eða Guð bæti þeim tjónið. Oftast Guð. Og þá Guð sem mamma trúir á því að hann bæði refsar og umbunar. Hann bæði er ógnvekjandi eins og Hannibal Lecter og góður eins og Árni Johnsen við blautann og svangann Vestmannaeyjing. Hann mundi gefa honum mjólk og brauð.

Já ég hef stolið. Rænt og ruplað og sé ekki eftir neinu. Ég á þó ekki vona á því að verða sjanghæjaður til þess að leika í viðvörun fyrir innbrot. En oftast hef ég stolið kvennmannshjörtum og geri enn. Það er ekki einu sinni vika liðin síðan ég hitti eina af mínum fyrrverand á djamminu og hún hvíslaði að mér: eitt sinn elskaði ég þig. Eitt sinn.

Já ég hef sko stolið, ég hef sko stolið.

Djöfull ætla ég að detta í það á eftir!!!